Przejdź do zawartości

Gałęziak napuszony

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Gałęziak napuszony
Tylomys bullaris[1]
Merriam, 1901
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

gałęziaki

Plemię

gałęziaki (plemię)

Rodzaj

gałęziak

Gatunek

gałęziak napuszony

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Gałęziak napuszony[3] (Tylomys bullaris) – gatunek gryzonia z podrodziny gałęziaków (Tylomyinae) w rodzinie chomikowatych (Cricetidae). Po raz pierwszy został opisany naukowo przez Clintona H. Merriama w 1901. Typowa lokalizacja: Tuxtla Gutiérrez, stan Chiapas, Meksyk[4][5]. Gałęziak napuszony został poznany dzięki około dziesięciu zwierzętom zamieszkujących tereny o powierzchni poniżej 100 km², w okolicy Tuxtla Gutiérrez[4]. Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) wymienia Tylomys bullaris w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych jako gatunek krytycznie zagrożony (CR – critically endangered)[2][4]. IUCN nie wyklucza, że T. bullaris może być uznany za gatunek wymarły[2].

Nazewnictwo

[edytuj | edytuj kod]

W wydanej w 2015 roku przez Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk publikacji „Polskie nazewnictwo ssaków świata” dla gatunku Tylomys bullaris zaproponowano polską nazwę gałęziak napuszony[3].

Budowa ciała

[edytuj | edytuj kod]
Wzór zębowy[6] I C P M
16 = 1 0 0 3
1 0 0 3

Gałęziak napuszony wykazuje znaczne podobieństwo do gałęziaka nagoogonowego[4]. Jest opisywany jako duży gryzoń[6]. Sierść w części grzbietowej jest matowoszara, w części brzusznej wybarwiona na biało. Przy nosie biała łatka. Gryzoń ma stosunkowo duże, nagie uszy. Tylne kończyny są zakończone palcami wybarwionymi na brąz. Ogon jest długi, nagi, dwukolorowy. Dwie trzecie ogona ma ciemne ubarwienie, a pozostała część jest biała[4].

Wymiary Tylomys bullaris
wymiar
(za: Pardiñas et al., 2017)[4]
dane na podstawie badania jednego młodego samca
średni wymiar
(za: Ceballos, 2014[6])
długość ciała z głową i ogonem 320–495 mm
długość tułowia wraz z głową 166 mm
długość ogona 158 mm 189–230 mm
długość ucha 26–30 mm
masa ciała 182 g 182–370 g

Tryb życia

[edytuj | edytuj kod]

Gałęziak napuszony wiedzie nocny, częściowo nadrzewny tryb życia. Prawdopodobnie jest samotnikiem[4].

Rozmieszczenie geograficzne

[edytuj | edytuj kod]

Typowa lokalizacja: Tuxtla Gutiérrez, stan Chiapas, Meksyk[4][5]. Gałęziak napuszony jest poznany dzięki mniej niż dziesięciu zwierzętom zamieszkujących dolinę w okolicy Tuxtla Gutiérrez[4]. Niewielka populacja podobno zamieszkuje zadrzewiony teren ogrodu zoologicznego w Tuxtla Gutierrez. Być może zwierzęta te można spotkać w Kanionie Sumidero[6].

Ekologia

[edytuj | edytuj kod]

W skład diety gałęziaka napuszonego wchodzą owoce, kiełki i kora[6].

Siedlisko

[edytuj | edytuj kod]

Gałęziak napuszony zasiedla tropikalne lasy liściaste położone na wysokości do ok. 550 m n.p.m.[2][4] Naukowcy odnajdowali te zwierzęta w dziuplach, na lianach i wśród skał[6].

Ochrona

[edytuj | edytuj kod]

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) wymienia Tylomys bullaris w Czerwonej księdze gatunków zagrożonych jako gatunek krytycznie zagrożony (CR – critically endangered)[2][4]. Gatunek został poznany dzięki 10 okazom, które widziano ostatnio w latach 70. XX wieku. IUCN nie wyklucza, że T. bullaris może być uznany za gatunek wymarły[2].

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Tylomys bullaris, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. a b c d e f Tylomys bullaris, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. a b Włodzimierz Cichocki, Agnieszka Ważna, Jan Cichocki, Ewa Rajska, Artur Jasiński, Wiesław Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii Polskiej Akademii Nauk, 2015, s. 297. ISBN 978-83-88147-15-9.
  4. a b c d e f g h i j k U.F.J.Pardiñas et al.: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, T.E. Lacher, Jr & R.A. Mittermeier: Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 533. ISBN 978-84-941892-3-4. (ang.).
  5. a b Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Tylomys bullaris. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.) [dostęp 27 grudnia 2019]
  6. a b c d e f Gerardo Ceballos: Mammals of Mexico. Baltimore: Johns Hopkins University Press, 2014, s. 436. ISBN 978-1-4214-0843-9.